❝İnsanları sevmemeye başladı mı insan, insan gibi yaşamayı da sevmemeye başlıyor, insan gibi çalışmayı, kazanmayı, yemeyi, içmeyi, sevişmeyi, ölmeyi.❞
Tante Rosa
❝Yüreğimi attım ortalığa, kimseler üzerine basmadan geçti.❞
Tante Rosa
❝Her şey özlenebilir. Her şey tutku konusu olabilir. Her şey aynı ölçüde kutsal ve aynı ölçüde aşağılık olabilir. Tutkular çevreye göre değişen şeylerdir...❞
Tante Rosa
❝Savaş eksilmiyordu, önce babalar eksildi, sonra ağabeyler eksildi, savaş eksilmedi.❞
Tante Rosa
❝Ben kendi çirkinliğimle yetinmeye alıştım.❞
Tante Rosa
❝Çok mutsuzdu Rosa, dayanılmayacak kadar mutsuzdu.❞
Tante Rosa
❝Tante Rosa bütün kadınca bilmeyişlerin tek adıdır.❞
Tante Rosa
❝Yalnız olmak, işsiz olmak, aşksız olmak, en kötüsü ölü bir noktada olmak durumu üzerinde pek düşünenlerden değildi o, durumunu değiştirmeyi bilemeyenlerdendi.❞
Tante Rosa
❝Ölüm, bazen öyle zamansız ve acıdır ki, koyu bir gölge olup siner kısa da olsa dolu dolu yaşanmış bir yaşamın ve o yaşamdan geride kalanların üstüne.❞
Tante Rosa
❝Onlar ki hep kendi ölümlerine ağlarlar, kendi yalnızlıklarına, kendi kadersizliklerine ağlarlar.❞
Tante Rosa
❝Hayatta en kesin şey ve galiba tek kesin şey ölüm.❞
Tante Rosa
❝Bir kedi her zaman güzeldir. Açlık, tokluk, aşk, nefret tanımayan sürekli bir güzellik.❞
Tante Rosa
❝Çıplaktık, yürüyorduk ... çıplaklık unutturucudur. Biz unutmak için, kaçmak için soyunanlardandık...❞
Tante Rosa
❝Günler geçiyordu bu uykuyla uyanıklık arasında. İnsan hiçbir şeylere aldırmamaya bir başladı mı. Ne kendi durumunu, ne de bütün durumları, üstünde durulmaya değer bulmadı mı?❞
Tante Rosa
❝Çok konuşmak hiçbir şeyi düzeltmedi. İstediğin kadar yeniden başla anlatmaya, bütün sözcükleri evir çevir...❞
Tante Rosa